ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , 30.12.2021
Ηταν Σεπτέμβριος του 1922 όταν χιλιάδες πρόσφυγες, ξεριζωμένοι από τη Μικρά Ασία, αποβιβάζονται στο λιμάνι του Βόλου. Γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένοι, με τους μπόγους στα χέρια και το βλέμμα γεμάτο απελπισία. Κάποιοι εγκαταστάθηκαν στον Ξηρόκαμπο, στον προσφυγικό συνοικισμό, και με τον καιρό δημιούργησαν τη νέα τους πατρίδα, τη Νέα Ιωνία. Συνολικά 13.000 ήταν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην πόλη του Βόλου. Ενα πλινθόκτιστο δωμάτιο και μια μικρή αυλή ήταν τα σπίτια τους, με κοινόχρηστους χώρους για τα πλυσταριά και τα αποχωρητήρια σε κάθε τετράγωνο. Το 1925 κατασκευάστηκαν τα «Τσιμεντένια», σπίτια 45 τ.μ., με δύο δωμάτια και ιδιωτικό αποχωρητήριο, για 356 οικογένειες. Ακολούθησαν τα «Τζαμαλιώτικα», σπίτια 15 τ.μ., με κοινόχρηστα αποχωρητήρια, για 104 οικογένειες. Ονομάστηκαν έτσι από την καπναποθήκη Τζαμαλή, στην οποία για μεγάλο διάστημα στεγάστηκαν πρόσφυγες. Τα «Γερμανικά» ήταν ξύλινες, λυόμενες κατοικίες 25 τ.μ., τα «Πέτρινα», που κατασκευάστηκαν το 1929, είχαν δύο δωμάτια κι ένα χολ, ενώ το 1934 χτίστηκαν τα «Καρταλέικα» (επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Καρτάλη).
