Εφ. ΑΥΓΗ, 6.9.2016
Νυχτερινή Επανάσταση
Στον Φώντα Λάδη
Όπως της αγάπης
το λαμπερό σκοτάδι
ο δρόμος της επανάστασης
είναι νυχτερινός
Κανείς δεν κοιμάται
Ανοίγεις πρώτη φορά ένα παράθυρο
αργά φωτεινά αθόρυβα σχεδόν
στο κλειστό κι άδειο πια σπίτι
Κανείς δεν κοιμάται
κι ωστόσο ονειρεύεσαι
όταν
σαν φλογερή αστραπή
ανάβεις τον άνεμο
καθώς λες - όχι
με ό,τι ακτινοβολεί ακόμα μέσα σου
κι ανοίγει μια μικρή ρωγμή
για να υψωθεί
πάνω από
την εγκαθίδρυση των δολοφόνων
η ατμομηχανή με τις μυρτιές και τα βάγια
που σπρώχνει πιο πέρα τον ουρανό
Κανείς δεν κοιμάται
κι ωστόσο ονειρεύεσαι
- αντίθετα
από εκβιασμούς στημένα συνέδρια
και μοχθηρούς γραφειοκράτες
πέρα από τα επίμονα ίχνη του αίματος
το σκουριασμένο συρματόπλεγμα
καθώς σηκώνεις το κεφάλι κι αντικρίζεις
τη σκοτεινή μελαγχολία της νύχτας
να πυρώνει.
Από από την ανέκδοτη συλλογή «Η Ασημένια Σφίγγα»