Οκτώβριος 2014, διάλεξη του Δρ. Μάνου Ζαχαριουδάκη, κλινικού ψυχολογου και μέλους του Κοινού, στο 16ο και 30ο Δημοτικά Σχολεία Βόλου.
Δρ. Μάνος Ζαχαριουδάκης - Σύντομο Βιογραφικό
Ο Δρ. Μάνος Ζαχαριουδάκης κατάγεται από Βόλο, γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Αλμυρό Μαγνησίας, το Άργος Ορεστικό Καστοριάς και την Καρδίτσα.
Παρακινημένος από τις εφηβικές του ανησυχίες και προβληματισμούς, αποφάσισε στα 16 του ότι ήθελε να σπουδάσει Ψυχολογία και στα 18 του πήγε στη Νέα Υόρκη για σπουδές στην Ψυχολογία, όπου κι έμεινε μέχρι τα 40 του.
Πήρε το πτυχίο Bachelor (Β.Α) στην ψυχολογία από το Hunter College του City University of N.Y., στα 22 του χρόνια μπήκε με ερευνητική υποτροφία στο διδακτορικό πρόγραμμα του St. John’s University της Ν.Υόρκης, από όπου έλαβε με έπαινο το Μasters (Μ.Α.) και το διδακτορικό του (Ph.D.) στην Κλινική Ψυχολογία. Η Διδακτορική Διατριβή του ήταν πάνω στις «Προβληματικές συμπεριφορές των Ελληνο-Αμερικανών εφήβων και τη σχέση τους ανάμέσα στην εθνική τους ταυτότητα, τα ρίσκα και προστατευτικούς παράγοντες».
Eργάστηκε στο νοσοκομείο Woodhull της Ν.Υόρκης (1992- 2003), ώς Εποπτεύων Ψυχολόγος (με παντός είδους ψυχασθενείς) και ταυτόχρονα εξασκούσε ιδιωτικά στο Μανχάτταν της Ν.Υ. Δίδαξε στο Hunter College σα Βοηθός Καθηγητής το μάθημα της Ανώμαλης Ψυχολογίας και έχει δημοσιεύσει επιστημονικά πάνω στην ψυχοθεραπεία ( «Ψυχοθεραπεία για ασθενείς με γεννητικό έρπη»).
Στις ΗΠΑ, ήταν μέλος της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρίας (APA), της Εταιρίας για την Ανάπτυξη των Συμπεριφορικών Θεραπειών, (AABT), της Ψυχολογικής Εταιρίας της Πολιτείας της Nέας Yόρκης, καθώς και του Ελληνο-Αμερικανικού Ινστιτούτου Συμπεριφορικών Επιστημών (GABSI). Tο διάστημα 2002-2003 συμπαρουσίαζε ένα Ελληνόγλωσσο ψυχολογικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα από την Hellas FM, N.Υ.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 2003 και από τότε ζει και ιδιωτεύει στο Βόλο σαν Κλινικός Ψυχολόγος, ψυχοθεραπευτής και σεξοθεραπευτής. Τα κλινικά του ενδιαφέροντα/ειδικότητες περιλαμβάνουν τη γνωστική-συμπεριφορική (CBT) και την υπαρξιακή ψυχοθεραπεία, τη θεραπεία αγχωτικών, καταθλιπτικών, εθιστικών διαταραχών (με πρόληψη υποτροπιασμού), διαταραχών προσωπικότητας, τη συζυγική-συντροφική θεραπεία, την αξιολόγηση και τη συμβουλευτική διαζευγμένων οικογενειών (και των παιδιών τους), τη συμβουλευτική εφήβων και τη σεξοθεραπεία.
Τακτικά παρουσιάζει τη δουλειά του μέσα από άρθρα σε περιοδικά και τοπικές εφημερίδες, διαλέξεις και παρουσιάσεις σε σεμινάρια, σχολεία, πολιτιστικούς, φιλανθρωπικούς συλλόγους, κοινωνικές δομές, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα. Γράφει κι έχει δημοσιεύσει ποιητικές συλλογές του.
Ζει ευτυχισμένα στο Βόλο με τη σύντροφό του Σοφία Παπαδοπούλου και απολαμβάνει την εξέλιξη του 7χρονου γιου τους, Αντώνη!
Περίληψη της διάλεξης της 1-10-2014
Του Δρ. Μάνου Ζαχαριουδάκη, Κλινικού Ψυχολόγου
Στη διάλεξη θα συζητηθούν βασικές έννοιες για τη διαμόρφωση του παιδικού εαυτού και θα εξεταστούν οι απαραίτητοι πρακτικοί παράγοντες και διαδικασίες σε ό,τι αφορά την καλλιέργεια της παιδικής «ευτυχίας» και εξέλιξης.
Θα αναφερθούμε στη σημασία της αυτοαποδοχής, αυτοεκτίμησης και αυτοπραγμάτωσης ως βασικά συστατικά της «ευτυχίας», καθώς και στην έννοια της αυταξίας, με τη διαφοροποίησή της από την κοινωνική αξία/εκτίμηση (το τι θεωρούν οι άλλοι ότι αξίζουμε).
Θα συζητήσουμε την ουσιαστική ανάγκη προστασίας των «δικαιωμάτων» του παιδιού (και ποια είναι αυτά).
Θα μιλήσουμε για την ψυχολογική διαδικασία του «αντικαθρεπτίσματος» μέσα από τα μάτια/λόγια/πράξεις του σημαντικού άλλου (γονέα, δασκάλου, φροντιστή, προπονητή, συγγενών) στη δημιουργία της παιδικής εικόνας εαυτού και αξίας και πώς διαμορφώνεται αυτή με την αγάπη, προσοχή και θετική ενίσχυση (ή την απουσία τους) από τον παιδαγωγό.
Πώς αυξάνουμε την αυτό-αποτελεσματικότητα του παιδιού και την εξέλιξη των δεξιοτήτων του μέσα από σωστές παιδαγωγικές διαδικασίες που δίνουν έμφαση στη λογική επίλυση προβλημάτων και την απόλαυση της ζωής και όχι τη στείρα παραλυτική «στεναχώρια»/άγχος.
Θα συζητηθεί η έμφαση στην εκτίμηση και η επιβράβευση της ιδιαίτερης ταυτότητας και ατομικής εξέλιξης του παιδιού, χωρίς αχρείαστες και βλαβερές συγκρίσεις, αλλά και χωρίς να θυσιάζεται η απαραίτητη αίσθηση του «κοινωνικού ανήκειν» (σε κοινωνικές ομάδες).
Θα συζητηθεί η φοβερή σημασία (για την ευτυχία/επιτυχία του) και θα περιγραφούν λεπτομερώς τα βασικά «συστατικά» της συναισθηματικής ευφυΐας (σε αντιδιαστολή με το IQ) του παιδιού.
Γονεϊκοί παράγοντες όπως η ανάγκη για ποιοτικό χρόνο επαφής με τα παιδιά και η σημασία του «κοινού μετώπου» των γονέων απέναντι στα παιδιά (ακόμη κι όταν διαφωνούν). Επίσης, η ανάγκη ψυχολογικής οριοθέτησης, ώστε η οικογένεια να ικανοποιεί ισορροπημένα τις ανάγκες όλων των μελών της και η χρησιμοποίηση ενός «δημοκρατικού», δίκαιου και συνεπούς οικογενειακού συστήματος, το οποίο δημιουργεί διεκδικητικά παιδιά. Η συμβολή κοινωνικών δραστηριοτήτων και σωστών προτύπων για την παιδική εξέλιξη.
Δε θα παραλείψουμε τον, τεράστιας σημασίας, παράγοντα της αναποτελεσματικότητας και βλαβερότητας, καθώς και την επιτακτική ανάγκη θεραπείας ή/και συμβουλευτικής, των διαφόρων τύπων προβληματικών γονέων. Έμφαση θα δοθεί στις ύπουλα καταστροφικές επικοινωνίες των ναρκισσιστικών γονέων, όπως και στην έγκαιρη αξιολόγηση και θεραπεία του, πιθανώς, προβληματικού παιδιού.
Στο τέλος ακολουθήσαν ερωτήσεις και ανοικτή συζήτηση με το κοινό.
Διαβάστε το δημοσίευμα στην Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ
